مرحوم حاج آقا مصطفي يك روز نقل كردند كه امام فرموده است اگر به مطالبي رسيده ام از سحرخيزي من بوده است. من خودم شنيدم كه ايشان به بعضي از شاگردانشان از جمله آقاي شيخ مجتبي تهراني فرمودند: «سحرخيزي را از دست ندهيد». روش ساليان دراز امام اين بود كه يك ساعت يا بيشتر مانده به اذان صبح بيدار مي شدند سماور را روشن نموده چاي درست مي كردند و تا طلوع آفتاب مشغول عبادت مي شدند. پس از طلوع آفتاب قدري مي خوابيدند و بعد صبحانه مي خوردند. من از همه نزديكان امام متفقا شنيده ام كه هيچ وقت به ياد ندارند كه نماز شب امام ترك شده باشد. [1] .