شبي كه امام را دستگير كردند و از قم به تهران مي بردند، امام در



[ صفحه 44]



مسير راه نماز شبشان را ترك نكردند. يكي از مأموران همراه امام (شايد سرگرد عصار بود) بعدا به من گفت: ما تحت تأثير شديد نماز امام واقع شديم و يكي از آنها (مأمورين) كه حالت نماز شب امام را ديده بود تا تهران گريه كرد. [1] .