امام هر شب ساعت يازده و نيم الي دوازده مي خوابند و يك ساعت و نيم قبل از طلوع فجر، يعني اذان صبح بيدار مي شوند. ساعت كوچكي دارند كه با زنگ آن از خواب بيدار مي شوند، و نماز صبح امام داستاني است ديدني، نه گفتني؛ گريه مي كنند و با خدا راز و نياز مي كنند. مادرم مي گويد: از 28 سالگي امام شاهد بوده اند نماز شب امام ترك نشده است - يعني از ابتداي ازدواجشان - هم حجره ايهاي امام هم ايشان را از اول طلبگي اين گونه تعريف مي كنند. [1] .