امام از يك ساعت به نماز مرتب به ساعت نگاه مي كردند. گويي در اشتياق نماز لحظات براي شان سخت مي گذشت. بسيار مقيد به وقت نماز و آداب آن بودند. مثلا شانه كردن محاسن، معطر كردن و بستن عمامه و غيره. [1] .



[ صفحه 33]