يكي از پزشكان قم نقل مي كرد كه: هنگامي كه خبر دادند امام دچار ناراحتي قلبي شده اند، خودم را به بالين ايشان رساندم و فشار خونشان را گرفتم. فشارسنج عدد پنج را نشان مي داد و اين از نظر پزشكي خيلي خطرناك بود. كارهاي اوليه را انجام دادم و پس از دو ساعت كه وضع قدري بهتر شده بود و در عين حال، هنوز خطرناك



[ صفحه 27]



بود كه حركت كنند، ديدم ايشان آماده حركت شده اند. عرض كردم: آقا جان! چرا برخاستيد؟ فرمودند: نماز! عرض كردم شما در فقه مجتهديد و من در طب! حركت كردن براي شما به فتواي من حرام است! بهتر است خوابيده نماز بخوانيد. ايشان نيز با دقت به نظر من عمل فرمودند. [1] .