دقت امام در رابطه با وقت نماز و حق نماز آن قدر چشمگير بود كه



[ صفحه 25]



پليس هاي فرانسه از روي رفت و آمد امام براي نماز، ساعتشان را ميزان مي كردند. شايد اين دقت روي وقت نماز براي اكثر مردم قابل درك نباشد، ولي وقتي انسان به اين درجه، يعني به نظاره گري در آسمان و زمين مي رسد، اين امر برايش طبيعي است. وقتي مي ايستادند به نماز، حس مي كرديم كه با تمام وجودشان نماز مي خواند.

و يا وقتي كه چند نفر از برادرها براي حفاظت مي ايستادند، امام مي فرمودند:

«احتياجي نيست، در ساعت نماز، بايد نماز خواند.» [1] .