كساني كه اهل معرفتند، غضبشان فقط براي آن است كه دين خدا احيا



[ صفحه 69]



شود و هرگز براي مسائل شخصي و مانند آن غضبناك نمي شوند، اما در مورد دين خدا هرگز تن به سازش نمي دهند. حماسه عارف اين است كه در راه دين، خون خود را اهدا كند. افراد زيادي كشته و شهيد شده اند، اما هيچ خوني، خون بهايش خدا نيست؛ اگر شهيدي اوج بگيرد مقامش مي رسد به «ان المتقين في جنات و نهر في مقعد صدق عند مليك مقتدر». [1] .

تنها خوني كه پربهاست و چيزي جز ذات اقدس اله خون بهاي او نيست، فقط خون علي و اولاد علي عليه السلام است؛ اين كه عرض مي كنيم: «السلام عليك يا ثارالله و ابن ثاره»، اشاره به همين موضوع دارد؛ يعني خون علي ابن ابي طالب به قدري سنگين است كه بهاي آن جز ذات اقدس اله چيزي نيست.