مهم ترين سوره اي كه بعد از سوره حمد تأكيد فراواني بر خواندن آن در نمازها گشته است، قرائت سوره توحيد مي باشد. قرائت اين سوره از ديدگاه اسلامي داراي ارزش والايي مي باشد.

مولاي بزرگوار، امام صادق (عليه السلام) در روايتي مي فرمايند:

هر كس روزي بر او بگذرد پنج نوبت نماز بگزارد در حاليكه سوره توحيد را در هيچ يك از آنها قرائت نكند، به او خطاب مي شود اي بنده خدا، تو از نمازگزاران نيستي. [1] .

اين روايت، اهميت و ارزش قرائت سوره توحيد را در نمازهاي پنجگانه مورد تأكيد قرار مي دهد و بر هر فردي لازم است كه در يكي از



[ صفحه 239]



ركعت نمازهاي پنجگانه اش، يكبار به قرائت آن بپردازد.

به جز سوره توحيد سوره هاي ديگري نيز از سوي ائمه معصومين (عليهماالسلام) براي خواندن در نمازها تأكيد گرديده است.

مولاي بزرگوار، امام صادق (عليه السلام) مي فرمايند:

در هفت نماز قرائت سوره توحيد و كافرون را فراموش نكن: دو ركعت نافله صبح، دو ركعت اول از نافله هاي ظهر، دو ركعت نافله مغرب، دو ركعت اول از نافله هاي شب، دو ركعت نماز احرام، دو ركعت نماز صبح و دو ركعت نماز طواف. [2] .

در نمازهايي كه امام بزرگوار، فرمودند در يكي از ركعت هايش به جاست كه سوره توحيد و در ركعت ديگر سوره كافرون خوانده شود. خواندن سوره كافرون و توحيد در اين نمازها موجب لطفي از جانب خداي تعالي مي باشد.

از حسين بن ابي العلاء روايت شده است كه گفت مولاي بزرگوار، امام صادق (عليه السلام) فرمودند:



[ صفحه 240]



هر كس سوره كافرون و سوره توحيد را در نماز واجب خود بخواند، خداوند او و پدر و مادرش و اولاد آن دو را بيامرزد و چنانچه شقي باشد نام او را از ديوان اشقيا محو نموده و در ديوان سعادتمندان ثبت فرمايد. و او را در اين جهان سعادتمند بدارد و شهيد بميراند و شهيد محشور فرمايد. [3] .

قرائت سوره هاي ديگر نيز از سوي ائمه معصومين (عليهماالسلام) در نمازها سفارش و تأكيد شده است از آن جمله:

از حسين بن الي العلا، روايت شده كه گفت: مولاي بزرگوار، امام صادق (عليه السلام) فرمودند:

هر كس در يكي از نمازهاي واجب خود سوره «انا انزلناه» را قرائت كند، منادي حق ندا دردهد كه اي بنده خدا، خداوند گناهان پيشين تو را آمرزيد، عملت را از سر گير. [4] .



[ صفحه 241]



بنابراين قرائت سوره هاي فوق در نمازهاي واجب موجب نيكي اعمال انسان مي گردد.

در نمازهاي نافله نيز از طرف ائمه معصومين (عليهماالسلام) به خواندن سوره هاي ديگر، سفارش و تأكيد شده است، از آن جمله: از حسين بن ابي العلاء روايت شده كه گفت مولاي بزرگوار، امام صادق (عليه السلام) فرمودند:

هركس سوره «والعصر» را در نافله هاي خود قرائت كند، خداوند در روز قيامت او را با چهره اي تابناك و لبي خندان و چشماني روشن از قبر برانگيزد تا با اين حال وارد بهشت گردد. [5] .

نكته بسيار مهمي كه پس از قرائت سوره هاي توحيد يا يكي از سوره هاي انتخابي وجود دارد اين است كه نمازگزار ملزم است قبل از رفتن به ركوع، يك عمل واجب را كه يكي از اركان مهم نماز محسوب مي گردد به جا بياورد و آن قيام متصل به ركوع مي باشد كه انجام ندادن عمدي يا سهوي آن به فتوي بعضي از فقها از جمله آيت اله بهجت، موجب بطلان نماز مي گردد.

به فتواي آيت اله بهجت در اين زمينه توجه فرمائيد:



[ صفحه 242]



بعضي از واجبات نماز ركن است، يعني اگر انسان آن ها را به جا نياورد يا در نماز اضافه كند، عمدا باشد يا اشتباها، نماز باطل است.

قيام متصل به ركوع يكي از اركان پنجگانه نماز است و آن ايستادن پيش از ركوع مي باشد. [6] .

بنابراين اگر كسي پس از تمام شدن سوره ها، بخواهد به ركوع برود مدتي نايستد و عمل ايستادن پيش از ركوع را انجام ندهد، موجب بطلان نماز خود گشته است. اين موضوع اهميت بسيار زيادي دارد كه نمازگزار بايد بدان توجه داشته باشد.



[ صفحه 243]