يكي از صفات خداوند متعال كه همراه با صفت لطيف به كار برده مي شود، صفت خبير مي باشد. براي فهم بهتر اين صفت حضرت باري تعالي، روايتي از مولاي بزرگوار، امام رضا (عليه السلام) را مورد بررسي قرار مي دهيم:



[ صفحه 99]



مولاي بزرگوار (عليه السلام) مي فرمايند:

و اما خبير، كسي است كه چيزي از نظر او پنهان نيست و هيچ چيز از دسترس او دور نمي باشد ولي نه به وسيله تجربه و آزمايش، به طوري كه اين آزمايش به او چيزي بياموزد، آنچنانكه اگر اين آزمايش نبود، هيچ نمي دانست. زيرا كسي كه چنين باشد جاهل است و خداوند تبارك و تعالي از ابتداي خلقت به آنچه مي خواسته خلق كند، خبير و آگاه بوده است. [1] .

بر اساس كلام مولاي بزرگوار (عليه السلام) صفت خبير به مفهوم آگاه بودن خداوند متعال به همه اسرار خلقت بدون آزمايش و تجربه مي باشد. خداوند متعال به ماهيت و چگونگي تمام اشيائي كه از نظرها مخفي است و دور از دسترس انسان مي باشد، آگاهي كامل دارد. اين آگاهي از همان ابتداي خلقت جهان در خداي تعالي وجود داشته است.