هيبت، حالت خوف و ترس از مقام با عظمت الهي است كه مبدأش معرفت حقيقي به حق است، و آن كس كه از معرفت محروم است و به اين خاطر توجه به مقام دوست قلبش را تسخير نكرده، نمي تواند داراي هيبت باشد.