قمار
قرآن مجيد قمار را از گناهان كبيره مي داند [1] .
قمار عملي است كه براي برنده و بازنده توليد دشمني مي كند. قمارباز اگر ببازد، به خاطر از دست دادن مالي كه به زحمت فراهم كرده دشمني برنده را به دل مي گيرد، و اگر ببرد، بازنده ي مقابلش دشمنش مي شود.
كمتر مجلسي براي قمار تشكيل مي شود كه در آن نزاع و كينه برنخيزد، و چه بسا بازنده ي مال به خاطر فراواني حسرت و اندوه دست به خودكشي بزند، يا براي جبران از بين رفتن مالش به گناهان ديگر از قبيل دزدي يا آدمكشي دچار شود.
جميع آلات و ادوات قمار، ساختن و فروختن و نگهداري اش حرام است. و نشستن در مجلس قمار هم در آيين الهي ممنوع اعلام شده است.
روايات حرمت قمار، همانند حرمت شراب، در كتاب هاي با عظمت كافي و وسائل فراوان است، مي توانيد به اين دو منبع ارزنده ي اسلامي مراجعه كنيد.
براي نمونه به يكي از آن روايات كه ابزار قمار هم در آن ذكر شده اشاره مي شود:
امام صادق عليه السلام مي فرمايد: فروش شطرنج و خوردن پول آن حرام و نگاه داشتنش كفر و بازي با آن شرك و سلام كردن به بازي كننده ي آن گناه و ياد دادن آن به مردم معصيت بزرگ است. آن كس كه دست به
[ صفحه 102]
شطرنج مي زند همانند اين است كه دست در گوشت خوك فرو مي برد و كسي كه به آن نظر مي اندازد همانند آن است كه به عورت مادرش نگاه مي كند.
بازي كننده و سلام دهنده ي بر او و نگاه كننده ي به بازي، همه و همه در گناه مساوي هستند و آن كس كه به بازي شطرنج بنشيند براي خويش در دوزخ جا تهيه مي كند و زندگي آن جهان برايش ايجاد حسرت مي نمايد.
از همنشيني با قماربازان بپرهيزيد، زيرا اهل آن مجلس محل خشم خدايند و هر ساعت در معرض غضب اند، و چون نازل شود شما را هم خواهد گرفت [2] .
قمارباز چون به قمار بنشيند تمام همت و نيرويش متوجه بردن مال از طرف مقابل است و براي اين برنامه ناچار است ساعت ها معطل شود. مجالس قمار گاهي از اول روز تا غروب يا از غروب تا نزديك صبح ادامه پيدا مي كند و قمارباز خسته و درمانده در طول روز يا در طول شب چگونه مي تواند به نماز قيام كند؟ مگر قمار با نماز جمع مي شود؟
ضمن آنكه اين عمل حرام بر اساس آثار وضعي اش جزء موانع نماز به
[ صفحه 103]
حساب آمده و عاملين به آن جز موفقين به نماز خالص براي حضرت حق نخواهند بود.
پاورقي
[1] «يسألونك عن الخمر و الميسر قل فيهما إثم كبير و منافع للناس و إثمهما أكبر من نفعهما و يسألونك ماذا ينفقون قل العفو كذلك يبين الله لكم الآيات لعلكم تتفكرون» بقره (2): 219.
[2] «عن أبي بصير عن أبي عبدالله عليه السلام قال: بيع الشطرنج حرام و أكل ثمنه سحت و اتخاذها كفر و اللعب بها شرك و السلام علي اللاهي بها معصية و كبيرة موبقة و الخائض يده فيها كالخائض يده في لحم الخنزير و لا صلاة له حتي يغسل يده كما يغسلها من مس لحم الخنزير و الناظر إليها كالناظر في فرج أمه و اللاهي بها و الناظر إليها في حال ما يلهي بها و السلام علي اللاهي بها في حالته تلك في الإثم سواء و من جلس علي اللعب بها فقد تبوأ مقعده من النار و كان عيشه ذلك حسرة عليه في القيامة و إياك و مجالسة اللاهي و المغرور بلعبها فإنه من المجالس التي قد باء أهلها بسخط من الله يتوقعونه كل ساعة فيعمك معهم» مستطرفات: 577؛ وسائل الشيعة: 17 / 323، باب 103، حديث 22664؛ بحارالأنوار: 76 / 234، باب 98، حديث 13.