پيشگفتار
بسم الله الرحمن الرحيم
«نماز» اساسي ترين رشته ي الفت و عالي ترين عامل محبت بين بندگان و حضرت حق است.
«نماز» نور دل و صفاي قلب و روح جان و سلامت روان و فروغ ذات عباد صالح خداست.
«نماز» واسطه ي محكمي است كه تمام هستي انسان را به ملكوت هستي پيوند مي دهد و به مانند آن، برنامه اي را براي ربط دادن آدمي به حق و حقيقت نمي توان يافت.
«نماز» پناه بي پناهان، سنگر جهادگران، گلستان روح افزاي عاشقان، چراغ سحر مشتاقان، نور وجود عارفان، آرامش دل بينايان، و سير كمالي آگاهان است.
«نماز» زنده كننده ي جان، ظهور دهنده ي حيات جاودان، و راز و نياز دردمندان، روشني راه رهروان، نور ديده ي بيداران، سرمايه ي مستمندان، دواي درد بي دردان، نواي دل بي دلان، دليل گمراهان، اميد اميدواران، سر حقيقي سحر خيزان، سوز دل سوختگان، حرارت روح افسردگان، مايه ي بقاي جان، و دستگيره ي نجات انسان از تمام مهالك است.
«نماز» برتر از همه ي عبادات، جامع تمام كمالات، منعكس كننده ي كل
[ صفحه 12]
واقعيات، منبع بركات، و كليد قفل تمام مشكلات است.
«نماز» خمير مايه ي حيات، تزكيه كننده ي صفات، علاج زشت ترين عادات، آورنده ي حسنات، تبديل كننده ي سيئات، باعث كرامات، منبع فيض و افادات، نگهدارنده ي انسان از حادثات، مانع سانحات، و حقيقت كائنات است.
«نماز» عشق سالكين، عبادتي آتشين، كاري بي قرين، بهترين معين، خورشيد اهل زمين، مونس اصحاب دين، امنيت جان غمين، و رحمت واسعه ي حضرت ارحم الراحمين است.
«نماز» واقعيتي روحاني، امر واجب حضرت سبحاني، نفخه ي رحماني، جان انساني، و نور يزداني است.
«نماز» هويت ايمان، حقيقت جهان، طريقت جان، قدرت انسان، و مايه ي بهشت و رضوان است.
«نماز» چشمه ي زمزم روح، ساغر معنوي صبوح، فتح الفتوح، توبه ي نصوح، حضرت حق را ممدوح، اجمال قرآن را مشروح، و در طوفان حوادث كشتي نوح است.
بدون «نماز» خود را اهل حق و حقيقت مدان و رسيدن فيض خاص الهي را به سوي خود توقع مدار.
اكسير وجود منهاي «نماز» بي سود است، بي خبران از «نماز» بي خردانند و فراريان از اين مقام گرفتار دام شيطانند.
ثروتمندان بي نماز فقيرند و تهيدستان با «نماز» از همه مستغني تر. حقيقت و واقعيت همان است كه عارف شوريده ي الوند، جناب باباطاهر فرموده:
خوشا آنان كه الله يارشان بي
كه حمد و قل هو الله كارشان بي
[ صفحه 13]
خوشا آنان كه دائم در نمازند
بهشت جاودان بازارشان بي
زماني كه برنامه ي نوشتن رساله اي در مسئله ي نماز به اين فقير پيشنهاد شد گمان نمي بردم با كثرت مشغله اي كه در جهت تبليغ و نوشتن «شرح صحيفه ي سجاديه» تحت عنوان «ديار عاشقان» و نيز امور اجتماعي داشتم، بتوانم از عهده برآيم، ولي توفيق حضرت رب رفيق راه شد تا در حد استعداد و توان به پژوهش در اين حقيقت عظيمه ي الهيه برخيزم و آنچه را مي توانم از كتاب الهي و گفتار معصومين عليهم السلام در اختيار برادران و خواهران مسلمان بگذارم.
اينك از تفصيل در مقدمه چشم پوشيده و با مركب عشق و شوق آماده ي پرواز به فضاي لايتناهي اين عرصه گاه معنوي مي شوم تا بحث پيرامون نماز را در فصولي چند مطرح نموده، باشد كه نمازگزاران بيش از پيش به اين عمل ملكوتي توجه كنند، و اگر كسي خداي ناخواسته جداي از نماز است با مطالعه ي اين سطور به نماز روي كند و خويش را از خزي دنيا و عذاب آخرت برهاند.
فقير حسين انصاريان
[ صفحه 17]