هم اكنون در كشور كره تعداد كثيري از مردم آن كشور به دين اسلام گرويده اند و عملا مسلمان شده اند عامل اصلي اسلام آوردن آنان اين بود كه در جنگ جهاني دوم در ميان ارتش ملل متفق كه در سال 1950 م در كره جنگ مي كردند هنگي از ارتش تركيه وجود داشت. هنگ مزبور داراي يك امام جماعت بود آنان مرتبا نمازهاي يوميه را به صورت دسته جمعي انجام مي دادند، كليه افسران و درجه داران و سربازان در آن شركت مي جستند، آنان ماه مبارك رمضان را روزه



[ صفحه 53]



مي گرفتند رفتار خوش و انساني اين هنگ و تبليغات و انجام نماز جماعت آنان باعث شد كه عده اي از اهالي كره، به اسلام متمايل گردند و كم كم با تعاليم اسلام آشنا شوند و تعدادي از اهالي بومي آن كشور، مسلمان شوند.

آنان ابتدا از مسجد كوچكي كه تركها براي خود ساخته بودند، استفاده مي كردند و امروز مسجد آبرومند ديگري كه داراي شبستان و رفع كننده ساير احتياجات عبادي و اجتماعي آنان است استفاده مي كنند. در كشور كره دين اسلام را به زبان محلي «محمد گيو» مي گويند (يعني دين محمد (صلي الله عليه وآله وسلم)) چون گيو به زبان آنان، به معناي دين است در آن تاريخ تعداد آنان به 150 نفر مي رسيد و خوشبختانه افراد آنان روز به روز در افزايش است به حدي كه هم اكنون، اطفال مسلمانان داراي مدارس خصوصي هستند». [1] .