نماز به زبان قرآن


روش مسلمانان از آغاز بر آن بوده كه اذان و اقامه و قسمت هاي واجب نماز را به زبان عربي كه زبان قرآن است بگويند. با توجه به اينكه نماز شعار بزرگ اسلام و امت اسلامي است؛ با توجه به اينكه مسلمانان جهان همه بايد يكپارچه باشند و پيوندهاي مشترك براي همبستگي و يكپارچگي يك امت ضروري است؛ با توجه به مراسم پرشكوه نماز جماعت و جمعه و نماز عيد قربان در مراسم حج در مكه كه هر سال با شركت صدها هزار نفر از مسلمانان نقاط مختلف جهان كه داراي زبان هاي گوناگون اند برگزار مي شود، فهم اين نكته آسان است كه قسمت اصلي نماز و اذان و اقامه كه اعلام عمومي براي نماز است، بهتر است به يك لغت عمومي اسلامي باشد كه همه آن را بفهمند. اين لغت عمومي اسلامي، خودبخود لغت قرآن، يعني عربي خواهد بود.

جمله هايي كه در اين كتاب براي نماز با اذان و اقامه آورده ايم بر روي هم 29 جمله ي كوتاه است. ياد گرفتن اين 29 جمله ي عربي با معني روشن



[ صفحه 138]



آن، براي هر كس كه علاقه داشته باشد، كار ساده اي است.

امروز در عموم كشورهاي پيشرفته، آشنايي به يك زبان خارجي جزو معلومات عمومي است. بيشتر مردم اين كشورها به يك زبان خارجي آشنا هستند و اين خود يكي از نشانه هاي رشد و عوامل پيشرفت هر ملت محسوب مي شود.

بنابراين، التزام مسلمانان به اينكه اصل نماز را به زبان عربي ياد بگيرند خود انگيزه اي براي بالا بردن سطح معلومات عمومي آنها خواهد بود.

اين 29 جمله را با ترجمه ي كوتاه آن بار ديگر پشت سر هم مي آوريم تا ياد گرفتن آن آسان تر باشد.

-- براي اذان و اقامه

«الله اكبر»

خدا از همه بزرگ تر است.

«اشهد ان لا اله الا الله»

اين حقيقت را آشكارا مي يابم و بر اين يافته ي خود گواهي مي دهم كه جز آفريدگار جهان خدايي نيست.

«اشهد ان محمدا رسول الله»

اين حقيقت را آشكارا مي يابم و بر اين يافته ي خود گواهي مي دهم كه محمد پيغمبر خدا است.

«حي علي الصلاة»

بياييد به سوي نماز.

«حي علي الفلاح»



[ صفحه 139]



بياييد به سوي رستگاري.

«حي علي خير العمل»

بياييد به سوي بهترين كارها.

«قد قامت الصلاة»

نماز به پا شد.

«الله اكبر»

خدا از همه بزرگ تر است.

«لا اله الا الله»

جز آفريدگار جهان خدايي نيست.

-- براي نماز

- «الله اكبر.»

خدا از همه بزرگ تر است.

- «بسم الله الرحمن الرحيم»

به نام خداي مهربان مهرورز.

«الحمد لله رب العالمين»

ستايش مخصوص خدا، خداوند جهان است.

«الرحمن الرحيم»

مهربان مهرورز.

«مالك يوم الدين»

دارنده ي روز پاداش.

«اياك نعبد و اياك نستعين»

تنها تو را مي پرستم و تنها از تو كمك مي خواهيم.



[ صفحه 140]



«اهدنا الصراط المستقيم»

راه راست را به ما بنما.

«صراط الذين انعمت عليهم»

راه آنان كه از نعمت خود برخوردارشان ساختي.

«غير المغضوب عليهم»

نه آنها كه بر ايشان خشم گرفته شد.

«و لا الضالين.»

و نه گمراهان.

«بسم الله الرحمن الرحيم»

به نام خداوند مهربان مهرورز.

«قل هو الله احد»

بگو اوست خدا، خداي يكتا.

«الله الصمد»

آفريدگار جهان، كامل و بي نقص و بي نياز است.

«لم يلد و لم يولد»

نه زاييده و نه زاييده شده.

«و لم يكن له كفوا احد.»

و نه براي او همتايي بوده.

«سبحان ربي العظيم و بحمده.»

خداي بزرگ خود را مي ستايم و پيراسته مي شمرم.

«سبحان ربي الاعلي و بحمده.»

خداوند خود را كه از همه بالاتر و برتر است مي ستايم و پيراسته مي شمرم.

«سبحان الله و الحمد لله و لا اله الا الله و الله اكبر.»



[ صفحه 141]



پيراسته باد خدا، ستايش مخصوص خداست، جز آفريدگار جهان خدايي نيست. خدا از همه بزرگ تر است.

«اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له»

بر اين حقيقت گواهي مي دهم كه جز آفريدگار خدايي و او را شريكي نيست.

«و اشهد ان محمدا عبده و رسوله»

و بر اين حقيقت گواهي مي دهم كه محمد بنده و پيغمبر خدا است.

«اللهم صل علي محمد و آل محمد.»

بارالها! بر محمد و دودمان محمد درود فرست.

«السلام عليك ايها النبي و رحمة الله و بركاته.»

درود بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو اي پيامبر.

«السلام علينا و علي عباد الله الصالحين.»

درود بر ما و بر بندگان شايسته كار خدا.

«السلام عليكم و رحمة الله و بركاته.»

درود بر شما و رحمت و بركات خدا بر شما.

اين است نماز ما و نيايش روزانه ي ما؛

به سوي خدا؛ خداي يكتا؛ خداي پرمهر؛

نيايشي كه هر فرازش، بيانگر اصلي از اصول جهان بيني اسلام؛

و هر حركتش، نمايشگر پيوند عميق انسان اسلام با خداست.

نيايشي كه انسان را به سوي خدا، به سوي راه او، و به سوي رهبران او، مي كشاند.

او را به همه ي شايسته كاران روي زمين، در طول تاريخ، در گذشته و آينده و حال، پيوند مي دهد؛



[ صفحه 142]



و صف او را، از صف ستمگران، تبهكاران و گمراهان جدا مي سازد،

تا در راه راست خدا، استوار بماند و به بيراهه نيفتد.

اينك تو اي انسان جستجوگر عصر ما، برخيز!

برخيز تا با شور و نشاط، به نيايشي چنين زنده و سازنده بپردازيم؛

و خود را از هر چه جز حق و حقيقت است پيراسته سازيم.


بازگشت