كساني هستند كه در برابر خسوف (گرفتن و تاريك شدن قسمتي از ماه يا همه ي آن)، كسوف (گرفتن و تاريك شدن قسمتي از خورشيد يا همه ي آن)، زلزله، طوفان، صاعقه و رعد و برق، سيل و حوادثي از اين قبيل دچار وحشت مي شوند و گاهي خود را به كلي مي بازند.

از نظر اسلام اين حوادث، مانند هزاران پديده ي ديگر، نموداري از نظام پرشكوه عالم هستي است كه به قدرت الهي به وجود آمده و بنابراين از نشانه ها و «آيات» قدرت و حكمت الهي است. بشر بايد درباره ي اين حوادث درست بينديشد و دچار واهمه نشود. در گرفتن ماه و خورشيد به جاي كارهاي موهومي كه در ميان بسياري از اقوام و ملل معمول است [1] به خدا توجه كند و دل به سوي او آورد: دو ركعت نماز بگزارد و خود را از افكار موهوم فارغ كند.

مسلمان بايد در وقت زلزله، طوفان، صاعقه و رعد و برق، سيل و حوادثي از اين قبيل كه مايه ي ترس و وحشت عموم است، دل به سوي خدا آورد و بداند كه خدا براي رهايي بشر از نتايج تلخ و شوم اين حوادث طبيعي امكاناتي در اختيار او نهاده است. او بايد تدبيري بينديشد، از



[ صفحه 135]



امكانات استفاده كند، چاره اي جويد و براي نجات خود و ديگران دست به كار شود و در اولين فرصت دو ركعت نماز بگزارد و خدا را سپاس گويد و با راز و نياز با او، آرامش خود را بازيابد.

نماز آيات دو ركعت است؛ مانند نماز صبح. با اين تفاوت كه در هر ركعت به جاي يك بار ركوع، پنج بار ركوع مي كنيم و ميان هر دو ركوع يك بار حمد و سوره مي خوانيم؛ يا سوره اي را كه معمولا پس از حمد خوانده مي شود پنج قسمت مي كنيم. قسمت اول را مي خوانيم و به ركوع مي رويم و بعد ميان هر دو ركوع يك بار حمد و سوره مي خوانيم، يا سوره اي را كه معمولا پس از حمد خوانده مي شود پنج قسمت مي كنيم و قسمت اول را مي خوانيم و به ركوع مي رويم و بعد ميان هر دو ركوع يك قسمت ديگر را مي خوانيم تا سوره تمام شود. بنابراين، بايد سوره اي انتخاب كنيم كه 5 آيه يا بيشتر داشته باشد. مثلا سوره ي «كافرون».

نماز آيات به شكل كوتاهش به ترتيب زير خوانده مي شود:

«الله اكبر»

بعد سوره ي حمد را مي خوانيم و مي گوييم:

«بسم الله الرحمن الرحيم. قل يا ايها الكافرون»

به نام خداي مهربان مهرورز. بگو اي كافران!

بعد به ركوع مي رويم.

سر از ركوع برمي داريم. مي ايستيم و مي گوييم:

«لا اعبد ما تعبدون»



[ صفحه 136]



آن را كه شما مي پرستيد نمي پرستم.

به ركوع دوم مي رويم.

سر از ركوع دوم برمي داريم. مي ايستيم و مي گوييم:

«و لا انتم عابدون ما اعبد»

شما هم آن را كه من مي پرستم نمي پرستيد.

به ركوع سوم مي رويم.

سر از ركوع سوم برمي داريم. مي ايستيم و مي گوييم:

«و لا انا عابد ما عبدتم، و لا انتم عابدون ما اعبد»

نه من آنها را كه شما مي پرستيد خواهم پرستيد و نه شما آن را كه من مي پرستم خواهيد پرستيد.

به ركوع چهارم مي رويم.

سر از ركوع چهارم برمي داريم. مي ايستيم و مي گوييم:

«لكم دينكم ولي دين.»

دين شما مال شما، دين من مال من.

به ركوع پنجم مي رويم.

سر از ركوع پنجم برمي داريم و مي ايستيم.

بر خاك مي افتيم و دوبار سجده مي كنيم.

پس از سجده ي دوم، يك ركعت ديگر به همان ترتيب مي خوانيم و بعد با تشهد و سلام نماز را تمام مي كنيم.



[ صفحه 137]