1- صبح: پس از سپيده ي صبح؛

2- ظهر: نيمروز؛

3- عصر: تقريبا 2 تا 3 ساعت بعد از ظهر؛ [1] .

4- مغرب: پس از غروب آفتاب؛ [2] .

5- عشاء: شامگاه كه هوا تاريك مي شود. [3] .

اينها اوقات اصلي نمازند و چه بهتر كه نماز در همين اوقات خوانده شود. ولي براي هر يك از نمازهاي پنجگانه وقت وسيع تري به ترتيب زير معين شده تا اگر نمازگزار به علت كار يا موانع ديگر نتوانست در ساعات



[ صفحه 108]



نامبرده نماز بگزارد وقت وسيع تري در اختيار داشته باشد:

نماز صبح: از سپيده ي صبح تا طلوع آفتاب؛

نماز ظهر: از نيمروز تا غروب آفتاب؛

نماز عصر: پس از نماز ظهر تا غروب آفتاب؛

نماز مغرب: از مغرب تا نيمه ي شب؛ [4] .

نماز عشاء: پس از نماز مغرب تا نيمه ي شب [5] .

مسلمان، بامداد كه سر از خواب برمي دارد، نماز مي گزارد تا برنامه ي روزانه را با پاكي و حسن نيت و توجه به خدا شروع كند.

ظهر كه براي صرف ناهار موقتا دست از كار مي كشد باز نماز مي گزارد، تا همچنان كه به جسم خود از راه غذا، نيرو و نشاط تازه مي بخشد، به روح نيز از راه نماز نيرو و نشاط معنوي تازه دهد. و عصر، پيش از آنكه بخش دوم كار روزانه ي خود را آغاز كند، باز نماز مي خواند تا با ياد خدا به كار خود پردازد.

پس از غروب آفتاب كه غالبا با پايان كار روزانه و صرف شام همراه است، باز نماز مي گزارد و غذا دادن به جسم را با غذا دادن به روح همراه مي كند.

شامگاه كه براي خوابيدن آماده مي شود باز در برابر خداي خود مي ايستد و نماز مي گزارد؛ برنامه ي روزانه را كه با نماز و ياد خدا شروع كرده بود با نماز و ياد خدا نيز پايان مي دهد و با دلي پاك و جاني آرام گرفته به خواب مي رود:



[ صفحه 109]



«و اقم الصلوة طرفي النهار و زلفا من الليل ان الحسنات يذهبن السيئات، ذلك ذكري للذاكرين» [6] .

«در دو طرف روز و پاره اي از شب به نيايش برخيز كه نيكي ها بدي ها را مي زدايد. آن، براي هشياردلان، خود يك يادآوري است.»