سلام من

به غنچه اي كه صبحدم

به خنده باز مي شود



سلام من

به آن پرنده ي سپيد شادمان

كه در سپيده با نسيم

ترانه ساز مي شود



سلام من

به پيچكي كه صبح دست سبز او

به سوي آسمان بي كران دراز مي شود



سلام من

به هر چه و به هر كسي كه با سحر

تمام جسم و جان او

پر از نماز مي شود



«بيوك ملكي»



[ صفحه 80]