سلام بر تو اي پيامبر! و رحمت و بركات خداوند بر تو باد.

سلامم را بپذير كه من تنهايم و در اين غريب آبادي كه بي كسي بيداد مي كند دلم را تنها به خداي تنهاي تو، خوش كرده ام.

رسول من! تو اي بي نهايت نزديك به خداي من! عشق من! هستي من! مرا كه بي نهايت از او دورم دست گير و تا نيل به او، مرشد باش.

قبل از آمدنم آمدي و با رنج هاي بسيار راه را نماياندي. از وجودت مشعل ساختي و تمام تاريكي هاي ره را آشكار نمودي. هدفي جز اين نداشتي حتي به قيمت سوختن وجودت هم كه بود، اين رسالت را به بهترين وجه به پايان رساندي، اكنون كه من آمده ام براي هدايت نيازي به وجود مقدس و مهربان تو نيست، ليكن براي تحصيل لياقت پيمودن راه، به تو محتاجم.

تو اي هميشه ياور! تو اي هماره خوب! تو اي برگزيده ي پروردگار! مرا به دست خدايم بسپار.



[ صفحه 91]