اگر برمي خيزم و مي ايستم به خواست و اراده ي بي نظير توست. من در سيطره ي قدرت توام، از آن توام، بنده ي توام، در اختيار توام. خواست تو بر برخاستن من تعلق گرفته، دليل ديگري براي بلند شدنم نمي يابم. الهي! برايم بخواه كه بلند شوم، برخاستني كه بلندايش تا سدرة المنتهي برسد، تا عرش، تا آسمان هفتم، تا آن جا كه مصداق حقيقي عروج است، تا بي نيازي ها، تا نيازمندي ها، تا بي دردي ها، تا دردمندي ها، تا نپرستيدن ها، تا يگانه پرستي، تا نخواستن ها، تا خواستن ها. برايم بخواه، من در نهايت عجز از تو خواهش مي كنم.



[ صفحه 87]