كسي بر او تملكي ندارد، حقي ندارد، از گوشت و پوست و خون و استخوان نيست، نور آسمان ها و زمين است: الله نور السماوات و الأرض [1] از جنس جسم نيست، اين جسم است كه نياز مي آفريند. روح، از اسارت نياز آزاد است و از تنگناي احتياج، رها.

روح، تنها مي بخشد، نمي خواهد و انسان خداگونه - كه تجلي روح خداست - گذشت مي كند، محبت مي كند، ايثار مي كند، انفاق مي كند، عفو مي كند و در عوض، هيچ نمي خواهد، نيازمند نيست؛ كه به قيمت تن و خواسته هايش، بي نيازي را خريده. محتاج نيست، بزرگ تر از آن است كه حقارت احتياج را تحمل كند.

الهي! زاييده ي ديگري بودن تو موجوديتت را از ازل نفي مي كند،



[ صفحه 77]



پس تو زاده ي كسي نيستي و نزاييده اي كه تو خلاقي، خلق كرده اي، همين است كه تو را بي همتا مي كند.

گمان مي كنم كه در اثبات يكتا بودنت همين بسنده باشد، دلايل بي شمار ديگر بماند.



[ صفحه 78]