امام حسن مجتبي عليه السلام مي فرمايد: «در دوران كودكي شبي بيدار ماندم و به نظاره مادرم زهرا عليهاالسلام در حالي كه مشغول نمازشب بود، گذراندم.

پس از آنكه نمازش به پايان رسيد متوجه شدم كه در دعاهايش يك يك مسلمين را نام مي برد و آنها را دعا مي كند، خواستم بدانم كه درباره خودش چگونه دعا مي كند. اما با كمال تعجب ديدم كه براي خود دعا نكرد.

فردا از او سؤال كردم: «چرا براي همه دعا كردي، اما براي خودت دعا نكردي؟»

فرمود: «يا بني؛ الجار ثم الدار». پسرم، اول همسايه بعد خودت.

پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و سلم فرمودند: «اما دخترم فاطمه عليهاالسلام پس به راستي كه او سيده ي زنان عالميان از اولين و آخرينشان مي باشد.»

تا آنجا كه فرمود: «زماني كه در محرابش در مقابل پروردگار - جل جلاله - مي ايستد، نورش براي ملائكه ها پرتوافكني مي كند، آن چنان كه ستارگان آسمان براي اهل زمين نورافكني مي نمايند و خداوند متعال به ملائكه هايش مي فرمايد: «اي ملائكه ي من! بنگريد به امه و كنيز من فاطمه سيده ي كنيزانم، كه در مقابل من به عبادت ايستاده، به طوري كه بدنش از ترس مقام من مي لرزد. و با تمام وجود و قلبش بر عبادت و اطاعتم روي آورده، شما فرشتگانم را شاهد مي گيرم كه



[ صفحه 62]



شيعيان فاطمه عليهاالسلام را از آتش جهنم ايمن گردانيدم». [1] .

البته به شرطي كه ما از پيروان راستين آن بانوي بزرگ اسلام باشيم.