بدون مقدمه به سراغ سرچشمه زلال انديشه امام در جاري نوراني كلام ايشان مي رويم تا روايت فتح و پيروزي امت اسلام را در آيينه كلامش دريابيم:

«بزرگان اسلام در راه حفظ اسلام و احكام قرآن كريم كشته شدند، زندان رفتند، فداكاري ها كردند تا توانستند اسلام را تا به امروز حفظ كنند و به دست ما برسانند.»

«اميرالمؤمنين عليه السلام با ياران فداكار خود در جنگ هاي صدر اسلام پيشقدم بود، اولاد طاهرين او مثل سيدالشهداعليه السلام كه قيام و نهضت و خون خود را در راه اسلام داد، و ساير ائمه ما كه در پشت پرده تقيه، اسلام را ترويج و قرآن را تأييد كردند، شاهد اين مدعا هستند.

اولياي خدا براي دين خدا زحمت ها كشيدند، اسلام با خون پيش رفت، با زحمت پيش رفت، با فداكاري پيش رفت و ما بايد با فداكاري پيش ببريم. اسلام محتاج به فداكاري است. قرآن كريم محتاج فداكاري قشرهاي ملت است. پيغمبر اكرم صلي الله عليه وآله وسلم به اين ملت چشم دوخته است.

شهادت براي فرزندان اسلام و ذرّيه پيامبر عظيم الشأن صلي الله عليه وآله وسلم و اولاد فاطمه عليهاالسلام و امام حسين عليه السلام در راه و اسلام عزيز و قرآن كريم چيزي غيرعادي و پديده اي غيرمعهود نيست.

شهادت سيد مظلومان و هواخواهان قرآن در عاشورا، سرآغاز زندگي جاويد اسلام و حيات ابدي قرآن كريم بود. آن شهادت مظلومانه و آن اسارت، تخت و تاج يزيديان را كه با اسم اسلام مي خواستند به خيال خام خود اساس وحي را محو كنند، براي هميشه از صفحه تاريخ كنار زد.

مسلمانان و به ويژه، شيعيان در طول تاريخ از صدر اسلام تا كنون، سوابق درخشاني در ميدان هاي خون و شمشير داشته و به حكم قرآن و سنت رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم و سيره ائمه معصومين صلوات الله عليهم اجمعين براي اهداف مقدسه اسلامي و قطع فساد با شمشير و خون دست به گريبان بوده و فداكاري هاي عظيمي در اين راه مقدس نموده اند.

«مسلمين بايد خودشان را مكلف بدانند و گمان نكنند كه اگر پيروز نشدند، پيروز نيستند و اگر معنويت ما محفوظ باشد، گرايشمان به قرآن محفوظ باشد چه شهادت براي ما حاصل شود كه نيل بزرگي است و چه پيروز بشويم. ما الحمدلله در همه جا پيروز هستيم و احدي الحسنيين براي ماست. ان شاءالله». [1] .

«من توصيه مي كنم به همه ملت ها كه اين رمزي كه در ايران به آن رمز غلبه پيدا شد برابر قدرت ها، آن رمز را آن ها به كار ببرند. وحدت، اتكاي به خدا، تقويت ايمان، اتكال به قرآن كريم، اتكال به اسلام، وحدت كلمه رمز پيروزي ما [بود].»

«اين يك معجزه است، يك معجزه بزرگ كه شما خواهران و برادران با هم همصدا و با مشت هاي گره كرده در مقابل قدرت هاي شيطاني ايستاده ايد. معجزه اسلام است، اين قدرت اسلام است كه در شما تجلي كرده است. اين قوت ايمان است كه شما را در اين مبارزه پيروز كرد. اين معجزه است كه با شهيد شدن يك عزيز، موج در تمام دنيا بلند مي شود. اين معجزه است كه خانم ها را در مقابل تانك و توپ، در مقابل مسلسل ها، در مقابل توپ ها و تانك ها برقرار كرد و از هيچ چيز نهراسيد. اين نور قرآن و اسلام است كه در دل هاي شما و در قلوب همه ملت ايران جلوه كرده است.»

«رمز پيروزي امروز ما، اين است كه اتكاي به خداي تبارك و تعالي داشتيم. رمز پيروزي ما اين است كه جنبه فقط سياسي نبود. فقط براي نفت امثال اين ها نبود، جنبه، جنبه معنوي بود، اسلامي بود، جوانان ما آرزوي شهادت مي كردند، جوانان ما شهادت را استقبال مي كردند. سربازان ما از شهادت باك ندارند براي اين كه مردن را يك چيز فنا شدني نمي دانند. سربازان ما شهادت را پيروزي و سعادت مي دانند و براي اين سعادت كوشش مي كنند.

رمز اتكاي به قرآن و اين كه مردم ما شهادت را استقبال مي كردند و خوف در دل آن ها نبود، در عين حال كه تانك ها و مسلسل ها به روي آن ها آتش مي گشود، آن ها استقبال مي كردند و خوف نداشتند. باعث شد مشت بر تانك غلبه كند، مشت بر مسلسل غلبه كند، مشت بر ابر قدرت ها غلبه كند و اين رمز را حفظ كرده، اين رمز پيروزي را تا حفظ كنيد پيروز هستيد. ملت ما تا با خداست پيروز است. ملت ما تا پناهگاه او اسلام است پيروز است. پرچم قرآن تا بر فراز سر ملت ماست پيروز است. اين رمز را حفظ كنيد.»

«شما ديديد كه جمعيت 25 ميليوني كه در مقابل يك ميليارد چيزي نيست و با نداشتن هيچ ابزار جنگي در دست، به واسطه قدرت ايمان و به اتكاي قرآن و اسلام، بر ابرقدرت شيطاني كه پشت سر او قدرت هاي بزرگ تر شيطاني بود غلبه كرد و دست آن ها را از مخازن ايران قطع كرد.»

«با توجه به قرآن اين سدها را شكستيد، سدهايي كه همه گمان مي كردند [شكستنش] ممتنع و غير ممكن است.»

«پيروزي انقلاب ما به بركت اسلام و با فرياد الله اكبر به دست آمد. كسي گمان نكند كه اشخاصي يا گروه هايي پيروزي را براي ما تحصيل كردند. اين خداي متعال بود كه وقتي ديد مردم در راه او قيام كرده اند با آن ها همراهي كرد. اگر دشمنان مي خواستند كه با طياره هايشان، با توپ هايشان، با تانك هايشان، بريزند در خيابان ها و تهران را بمباران كنند، شما راه دفاعي نداشتيد، كي منصرف كرد اين ها را و كي خوف در دل آن ها انداخت كه نتوانستند بكنند؟ شما كه قوه اي نداشتيد، ما كه قدرتي نداشتيم. آن كه در دل آن ها خوف را ايجاد كرد و پيروزي ما پيروزي به رعب شد، آن خداي تبارك و تعالي بود...

وقتي ملتي توجه به خدا پيدا كردند و ديدند كه راه، راهي است كه بايد به طور شايسته اقدام در آن بكنند و سراسر كشور، همه جا صداي الله اكبر بلند شد، خداي تبارك و تعالي با آن ها همراهي كرد و دشمن هايي كه نه فقط قدرت هاي داخلي بودند، بلكه قدرت هاي خارجي هم بودند، به هم شكست و همه انصراف پيدا كردند، از اين كه مقابله كنند و در دل همه رعب پيدا شد. اين كاري بود خدايي و از دست هيچ بشري اين كار قابل انجام نبود. پس پيروزي ما، پيروزي اي است كه به بركت اسلام و به بركت گرايش به قرآن پيدا شد.»

«آن حربه اي كه در دست ايران است پيش آن ها نيست و آن ها نمي شناسند آن حربه را، آن حربه ايمان است، حربه توحيد است، حربه اسلام است، حربه قرآن مجيد است كه در تحت بيرق يك همچو اسلام و قرآن و توحيد همه مجتمع هستند و آن ها تأييدات عيني الهي را منكر هستند، نمي توانند بفهمند، اين ها نمي توانند چشمشان را باز كنند و ببينند كه در هر گوشه ايران يك امور خارق العاده واقع مي شود. آن ها در طبس آمدند و گمان كردند كه مي توانند نيرو پياده كنند كه بيايند و به بهانه خارج كردن گروگان ها، ايران را قبضه كنند و خداي تبارك و تعالي شن ها و بادها را فرستاد و آن ها را شكست داد.»

«اگر پناه به اسلام و قرآن بياوريد، اجنبي به خود اجازه نمي دهد كه از شما سند بردگي بگيرد، اجازه نمي دهد كه مفاخر ملي و اسلامي شما پايمال شود.»

«ملت ها بايد رمز را بفهمند كه رمز پيروزي اين است كه شهادت را آرزو بكنند و به حيات، حيات مادّي، دنيايي، حيواني، ارزش قائل نباشند. اين رمز است كه ملت ها را مي تواند پيش ببرد. اين رمزي است كه قرآن آورده است و ملت هاي عرب را در صورتي كه در كمال ضعف بودند بر دولت هاي بزرگ سلطه داد. قرآن انسان ساخت، يك انسان الهي ساخت كه با آن قدرت الهي را پيشبرد كرد و كم تر از نيم قرن بر امپراطوري ها غلبه كرد. بايد اين رمز را پيدا كرد. بايد تابع قرآن شد، بايد انسان قرآني ايجاد كرد. ملت ها بايد به صورت قرآن بشوند تا بتوانند پيش ببرند.»

«مادامي كه با حق باشيم پيروز هستيم، حق بودن به اين است كه ما همه چيزمان را اسلامي كنيم، عقايدمان عقايد اسلام باشد. ايمان را در قلبمان تقويت كنيم، اعمالمان را تطبيق بدهيم با اسلام، با قرآن و اخلاقمان را مهذّب كنيم، تطبيق بدهيم با اسلام، اگر اين طور بشويم ما حقيم و حق هم پيروز است، ولو اين كه عقب نشيني كنيم، كلاً پيروزيم براي اين كه مكتبمان پيروز است، حق است و حق پيروز، مسيرتان حق باشد.» [2] .

اين گفتار امام خميني(ره) به خوبي، نقش سازنده ايمان و نماز را در نهضت انقلاب اسلامي مشخص مي نمايد.