وقتي طفلان مسلم، محمد و ابراهيم، به دست حارث اسير شدند به طرف نهر فرات برده شدند تا در آن جا به شهادت برسند؛ آن دو كودك به حارث گفتند: «اكنون كه قرار است ما را بكشي، مهلتي ده كه چند ركعت نماز كنيم.»

حارث پذيرفت و گفت: «هر چه مي خواهيد نماز كنيد، اگر شما را نفع بخشد.»

كودكان مسلم چهار ركعت نماز گزاردند؛ پس از آن سر به جانب آسمان بلند نمودند و گفتند:

«يا حيّ يا قيّوم يا حليم يا احكم الحاكمين احكم بيننا و بينه بالحق»

اي خداي زنده و حكيم، اي كسي كه بردباري و اي كسي كه حاكم ترين حاكمان هستي! بين ما و اين شخص دادرسي كن.

وقتي كه نماز آن دو طفل به اتمام رسيد، آن ملعون هر دو را به شهادت رسانيد.

فصل سوم به «پيام هاي نماز عاشورا» اختصاص دارد.

فصل چهارم به «نماز در سيره نظري امام حسين عليه السلام» مي پردازد و نويسنده سفارش هاي امام حسين عليه السلام را در مورد نماز بيان مي كند.