در وقت ديگر در خانه اي كه امام مشغول نماز و عبادت بود هنگام سجده، آن خانه آتش گرفت. اهل خانه با صداي بلند فرياد مي زدند و مي گفتند:

«النار! النار» يابن رسول الله! ولي آن حضرت متوجه نشدند. مردم آمدند و آتش را خاموش كردند، بعد از زماني كه سر از سجده برداشتند. از ايشان پرسيدند كه: چه چيز تو را از اين آتش غافل كرده بود؟

فرمود: آتش بزرگ قيامت مرا از آتش اندك و كوچك دنيا غافل گردانيده بود. [1] .



[ صفحه 122]