در ميان همه امور دنيا تنها چيزي كه مي تواند انسان را مستقيم به كمال لايق خود برساند نماز است. در حديث آمده است:

«الصلوة معراج المؤمن». [1] .

نماز وسيله ي بالا رفتن مؤمن مي باشد، نماز نردبان آدمي است كه به واسطه ي آن انسان مي تواند از صحنه مادي به صحنه هاي روحاني و



[ صفحه 51]



ملكوت اعلا، بالا رود.

خداوند عالم، نماز را سبب عروج عقل ها قرار داده و آن را موجب تهذيب نفس و كمال انسان مقرر فرموده است.

با نماز مي توان عروج به مدارج عاليه ي ملكوت اعلا نمود. و سير در آسمان ها را با نماز بهتر و روشن تر و مفيدتر مي توان انجام داد.

پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله در اين باره فرمود: «بندگان خدا به واسطه ي نماز به برترين درجات كمال مي رسند». [2] .



در معراج سوي بنده باز است

كه نور «يبلغ العبد» از نماز است



دل مؤمن تجليگاه حق است

طريق دل گزين، اين راه حق است



حقيقت از نماز آيد پديدار

اگر خواهي حقيقت، دل بدان دار



بيا اي دل خدا را بندگي كن

خدايي شو، خدايي زندگي كن



خدا را در نماز، آري توان يافت

معطر شد دلي كز گل نشان يافت



بيا چون ماه در آغوش شب ها

به محراب سحر سجاده بگشا



عبات كن كه اين باغ گل افشان

طراوت مي دهد بر گلش جان



نماز براي تمام افراد بشر در تمام مناطق عالم و در همه ي اديان مطرح بوده و مطرح خواهد بود، جز آن كه در چگونگي آن فرق داشته است و هيچ مسلماني در هيچ حالي در اداي نماز معاف نبوده و نيست.

در همين عالم به وسيله نماز مي توان به عوالم و حقايق ديگري دست يافت و تسخير قلوب نمود.

تمام مردان بزرگ و متفكر دنيا، كه توانسته اند مسير ملت ها را عوض كنند و هماهنگ با اراده خود، افكار و عقل هاي مردم را مهار



[ صفحه 52]



كنند! در سايه ي نماز بوده است و جز با وسيله ي آن، سلطه در دل ها و عقل ها راه ديگري ندارد.

غلبه و سلطنت هاي مادي، بدون نماز و ايمان، موقتي است. آن ها كه صرفا از روي شهوات قيام نموده اند مانند شعله اي است كه روشن شود و بعد از اندكي خاموش گردد. اما غلبه به معني واقعي و حقيقي از روح نماز و ايمان جلوه گر مي شود و اين نشان مي دهد كه همين سلطنت ثابت و پابرجا است. ديده ايم رهبران بزرگ ملت ها وقتي قلبشان با خدا و نماز بود سلطنت بر دل ها پيدا مي كنند.