سپاس ابدي و حمد سرمدي، آن خدائي را سزاست كه ايمان به مبدأ و معاد را در اعماق وجودمان به وديعت نهاد و از دركات ظلماني شرك و جهل، كفر و نفاق نجاتمان بخشيد.

و سلام و صلوات بي پايان بر آخرين سفيران الهي حضرت «محمد صلي الله عليه و آله» و اولاد طاهرينش باد كه همگي كشتي نجات و چراغ هدايت اند.

چه زيباست سخن گفتن با آفريدگار جهان در محراب و سجاده ي عشق. چه نيكوست دوشادوش شدن با پروازكنندگان به عالم بالا و سير نمودن با رفرف [1] نوراني عشق به سوي معبود.

چه زيبنده است هم پرواز شدن با فرشتگان و صعود نمودن تا قله ي هستي.

چه روح افزاست هماهنگ شدن با كل جهان و مهاجرت به سوي خالق بي همتا.

بي گمان پيمودن راه هاي آفاقي و طرق آسماني و هم پرواز شدن با ملائكةاله از پيمودن راه هاي زميني بسي مشكل تر و به مراتب به راهنما نيازمندتر است. لذا دست نياز به سوي قادر بي نياز دراز مي كنيم.

راز و نياز در قالب «نماز» بهترين وسيله اي است كه انسان را از اين



[ صفحه 16]



وابستگي به خاك و حيران بودن در وادي ضلالت و گرفتار شدن در تنگناي تن، مي رهاند و او را تا قله ي «عشق» و عرش برين مي كشاند.

جويندگان آب زلال حيات و پويندگان راه حقيقت و نجات، راه به جايي نمي برند مگر به وسيله «نماز» و عشق ورزيدن به معبود بي نياز، كه نجواي آنان را به ناله جان سوز شبانه بدل كرده و در آستانه محبوب، در «سجاده ي عشق» مي افكند، در هر صبح و شام با زبان عجز و الحاح، نياز ذاتي خود را كه «انتم الفقراء الي الله» است با نداي

«اهدنا الصراط المستقيم» بيان مي دارند.

كه اي معشوق حقيقي، ما بدون هدايت تو حيرانيم، اگر لطف و بنده پروري تو نباشد كه «رحمان و رحيمي» ما كه گم گشتگان در راه هاي انحرافي «ضالين» و سرانجام از «مغضوب عليهم» و معذبين به عذاب اليم خواهيم بود.

اين كتاب كه برگرفته شده از قرآن و عترت است تلاش دارد تا «نماز» اين سنت جاويد الهي را به «عاشقان عشق به معبود» معرفي نمايد.

اميد است كه ما را توشه اي نيك در راه پرفراز و نشيب قيامت گردد و براي روزي كه مال، اولاد و هيچ اعمالي جز اعمال شايسته سودي نمي بخشد، ذخيره اي باشد.

«ربنا و تقبل منا انك سميع الدعا امين يا رب العالمين»

نعمت الله صالحي حاجي آبادي



[ صفحه 17]