«هم آنان كه بر طلب وجه پروردگارشان شكيبايي نمودند». [1] .

اگر دعوت نبود، در جانت طلب بود، طلب كمال، طلب جمال و جلال حال دعوت هم آمده امكان ندارد، آنكه در كمون جانت عشق خود را آفريد و از بيرون اين همه پيامبر عزيز خود را به دعوتت فرستاد در، برويت بربندد! بنا بر اين رهسپار اين راه باش كه راه ديگري نداري. هم اكنون كه سراو داري، باز جاذب اوست و اگر او نمي خواست تو رو به اين سو نمي كردي.



اي دل اگر نخواندت ره نبري بكوي او

بي قدمش كجا توان ره ببري به سوي او؟



گر نروي به سوي او، راست بگو كجا روي؟

هر طرفي كه رو كني، ملك او است كوي او

و بازت اين وعده كه:



[ صفحه 35]



«آنان كه در ما كوشيدند هر آينه به راه هاي خود هدايت شان مي كنيم». [2] .

و دگر باز اين وعده كه:

«هر آن كس اميد بلقاي پروردگار دارد، اعمالش را نيك كند و چيزي را شريك پروردگار نسازد». [3] .

ديگر چه مي خواهي رو به سوي او كن، هر چند هنوز لذت وصال كام جانت را ننواخته.



روي تو كس نديد و هزارت رقيب هست

در غنچه اي هنوز وصلت عندليب هست



گر آمدم بكوي تو چندان غريب نيست

چون من در اين ديار هزارت غريب هست



هر چند دورم از تو كه دور از تو كس مباد

ليكن اميد وصل توام عنقريب هست



عاشق كه شد كه يار بحالش نظر نكرد؟

اي خواجه درد نيست وگرنه طبيب هست



(حافظ)

خداوند درد عشقش را در جان ما لحظه به لحظه بيش فرمايد و جان ما را با آن درد خو دهد كه سلامتي از اين درد بدترين درد است.



الهي سينه اي ده درد پرورد

درون درد و برون درد و همه درد



الهي سينه اي درد آشنا ده

غم از هر دل كه بستاني بما ده





[ صفحه 36]



بنگر تا براي اهداف اين جهاني چند رنج بري؛ دوازده سال تا ديپلم و شانزده سال تا ليسانس و براي يك تخصص سي سال. اگر يك عمر طبيعي را شصت سال تصور نمايي نيمي براي نيم ديگر كه پايه نيمه دوم هم بر وهم و پندار است و خوش سرود مرحوم شهريار - رحمت الله عليه:



تبه كردم جواني تا كنم خوش زندگاني را

تبه شد زندگاني چون تبه كردم جواني را



و جالب آنكه پايان هر هدف اين جهاني تهيدستي و فناست. تو اي عزيز بالاترين هدف هاي عالم هستي را در نظر داري؟ «لقاء الله» و داني كه او غايت آمال عارفين است و حال بينديش كه زحمت وصول به هر هدفي در خور آن هدف مي باشد.

«خداوند اجر نيكوكاران را ضايع نسازد». [4] .



عتاب يار پري چهره عاشقانه بكش

كه يك كرشمه تلافي صد جفا بكند



دلا بسوز كه سوز تو كارها بكند

دعاي نيمه شبي رفع صد بلا بكند



طبيب عشق مسيحا دم است و مشفق ليك

چو درد در تو نبيند كه را دوا بكند



(حافظ)



[ صفحه 37]