از كارهاي شايسته اي كه مردم آن سرا، در عالم برزخ و سراي آخرت براي نداشتن فرصت و توفيق انجام آن، دريغ و حسرت مي خورند، نماز است.

پيامبر در بياني هشدار دهنده در اين مورد فرمود:

«ما من ليلة الا و ملك الموت ينادي يا أهل القبور! لمن تغبطون اليوم؟

فيقول الموتي: انما نغبظ المؤمنين في مساجدهم، لأن هم يصلون و لا نصلي؛» [1] .

فرشته ي مرگ هر شب ندا مي كند كه: هان اي خفتگان در گور! شما به چه كسي غبطه مي خوريد؟

آنان در جواب مي گويند: به مردم ايماندار و نمازگزاران با معنويتي غبطه مي خوريم كه در مسجدهايشان نماز مي خوانند، و ما فرصت را از دست داده ايم و نمي خوانيم.



[ صفحه 117]