از پيامبر آورده اند كه در نقش زداينده و سازنده ي نماز و نيايش فرمود:

«و ظهوركم ثقيلة من اوزاركم فخففوا عنها بطول سجودكم،

و اعلموا أن الله تعالي ذكره أقسم بعزته أن لا يعذب المصلين و الساجدين، و أن لا يروعهم بالنار يوم يقوم الناس لرب العالمين؛» [1] .

هان اي مردم! شانه هايتان از گراني بار گناهانتان سنگيني مي كند، پس آن را با سجده هاي طولاني سبك كنيد، و بدانيد كه خدا به شكوه خود سوگند ياد نموده است كه نمازگزاران و سجده كنندگان را عذاب نكند، و در روز رستاخيز، آن گاه كه مردم در برابر پروردگار جهانيان براي رسيدگي به حساب بر مي خيزند، آنان را به آتش نترساند.

و نيز فرمود:



[ صفحه 109]



«ان لله ملكا ينادي عند كل صلاة: يا بني آدم! قوموا الي نيرانكم التي أوقد تموها علي أنفسكم فأطفؤها بالصلاة؛» [2] .

خدا را فرشته اي است كه به هنگام فرارسيدن وقت هر نمازي بانگ مي زند كه: هان اي فرزندان آدم، به پا خيزيد و آتش هايي كه بر جان خود برافروخته ايد به وسيله ي نماز و نيايش راستين خاموش كنيد.