در سازندگي و نقش آفريني نماز و نيايش همين بس كه ابراهيم، پيامبر خدا و بنيانگذار كعبه به هنگام بنياد آن خانه ي پرشكوه و پيش و پس از آن، از بارگاه خدا درخواست مي كند كه او و نسل او را از نمازگزاران راستين قرار دهد.

قرآن در گزارشي از نماز و نيايش آن حضرت مي فرمايد:

«و اذ قال ابراهيم رب اجعل هذا البلد آمنا و اجنبني و بني أن نعبد الأصنام - رب انهن أضللن كثيرا من الناس فمن تبعني فانه مني و من عصاني فانك غفور رحيم - ربنا اني أسكنت من ذريتي بواد غير ذي زرع



[ صفحه 50]



عند بيتك المحرم ربنا ليقيموا الصلاة فاجعل أفئدة من الناس تهوي اليهم و ارزقهم من الثمرات لعلهم يشكرون - ربنا انك تعلم ما نخفي و ما نعلن و ما يخفي علي الله من شي ء في الأرض و لا في السماء -

الحمد لله الذي وهب لي علي الكبر اسماعيل و اسحاق ان ربي لسميع الدعاء - رب اجعلني مقيم الصلاة و من ذريتي ربنا و تقبل دعاء -

ربنا اغفر لي و لوالدي و للمؤمنين يوم يقوم الحساب-» [1] .

و هنگامي را [به ياد آور] كه ابراهيم [نيايشگرانه] گفت: پروردگارا، اين سرزمين را امنيت بخش، و من و فرزندانم را از پرستش بت ها دور ساز.

پروردگارا، آن ها بسياري از مردم [كوته انديش] را گمراه ساخته اند؛ پس هر كس راه مرا پي گيرد، او از [دوستان] من است، و هر كس مرا نافرماني نمايد [و به پرستش هاي ذلت بار گرايد، از من نيست و] بي گمان تو آمرزنده و مهرباني.

پروردگارا، من برخي از فرزندانم را در دره اي بي كشت و زراعت، نزديك خانه ي حرمت يافته ات جاي داده ام؛ پروردگارا، [من چنين كردم] تا نماز را بر پا دارند، پس [به مهرت] از ميان مردم دل هايي را چنان [دگرگون] ساز كه به سوي آنان گرايند، و از فرآورده ها [ي گوناگون] روزيشان ده، باشد كه آنان سپاس گزارند.

پروردگارا، به يقين آنچه را ما نهان مي داريم و آنچه را آشكار مي سازيم تو مي داني، و هيچ چيزي، نه در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نمي ماند.

ستايش از آن خداست كه با اين كهنسالي، اسماعيل و اسحاق را به من ارزاني داشت. به راستي كه پروردگار من شنواي خواسته هاست.



[ صفحه 51]



پروردگارا، مرا بر پادارنده ي نماز قرار ده، و از فرزندانم نيز... پروردگارا، و خواسته ي مرا بپذير. پروردگارا، بر من و پدر و مادرم و بر ايمان آوردگان روزي كه حساب بر پا مي گردد، ببخشاي.

در روايات آمده است كه ابراهيم به بركت بينش و منش زيبا و به پاداش ركوع و سجده هاي طولاني و نماز و نيايش پرشور و شعورش، مورد لطف خدا قرار گرفت، و به مقام دوستي او نايل شد. [2] .