قرآن نشانگر آن است كه يكي از افتخارات بزرگ مسيح عليه السلام آن است كه از سوي خدا به نماز و نيايش سفارش شده است، همان سان كه به پرداخت زكات و حقوق محرومان و به احسان و نيكي در حق مادر، و به پيمايش راه سعادت و عدالت و...، و آن حضرت در گاهواره و از آغازين ساعت هاي زندگي، اين سفارش خدا را ندا مي دهد و به فرزندان انسان مي آموزد كه بايد هماره چنين بينديشند و چنين رفتار كنند و چنين باشند:

«... اني عبدالله آتاني الكتاب و جعلني نبيا -

و جعلني مباركا اين ما كنت و اوصاني بالصلوة و الزكوة ما دمت حيا -



[ صفحه 49]



و برا بوالدتي و لم يجعلني جبارا شقيا -

و السلام علي يوم ولدت و يوم اموت و يوم ابعث حيا-» [1] .

...من بنده ي خدا هستم، به من كتاب ارزاني داشته و مرا پيام آور خويش قرار داده است.

و مرا هر جا كه باشم، پربركت قرار داده و تا زنده ام به نماز و زكات سفارش فرموده است.

و مرا نسبت به مادرم شايسته كردار ساخته و مرا زورمداري تيره بخت قرار نداده است.

و درود خدا بر من، روزي كه ديده به جهان گشودم، و روزي كه چشم از جهان فرو خواهم بست و روزي كه برانگيخته خواهم شد.