افزون بر آن، انسان به طور طبيعي حق شناس و سپاسگزار و آراسته ي به حس سپاس است، و چون به او نيكي شده و نعمت ها و موهبت هاي بي نظيري به او ارزاني گرديده، هماره در جستجوي آفريدگار و ارزاني دارنده ي اين نيكي ها و نعمت هاست تا او را بشناسد و بيابد و سپاس او را بگزارد.

پس انگيزه ي ديگر خداجويي و نماز و نيايش حس سپاس انسان حق شناس است كه به طور طبيعي از ژرفاي جان او مي جوشد و به صورت فروتني و فرمانبرداري و عبادت خدا جلوه گر مي شود.