شاخص هاي ارزيابي و بازسنجي مهارت هاي تبليغي مبلّغان

عالي خوب متوسط ضعيف

روش هاي كاوشگري را در بحث هاي تحليلي و تعليمي بكار مي گيرد.

مهارت هاي گوش دادن، توجه كردن و پذيرش صميمانه مخاطب را مي داند.

نقدگرايي گروهي را در مباحث گروهي ترويج مي كند.

به خرده فرهنگ ها و مؤلفه هاي افتراقي زبان و فرهنگ مخاطب آشناست.

به روش هاي انتقال پيام بدون دستوردهي و تحكم آشناست.



[ صفحه 195]



عالي خوب متوسط ضعيف

به فرآيند خودآموزي، خودفهمي و خودرهبري مخاطب اهميت مي دهد.

كيفيت انتقال اثربخش را به كميت انتقال پياپي مطالب ترجيح مي دهد.

از روش هاي تجويزي و توصيفي در طرح مطالب به طور متنوع و بجا استفاده مي كند.

به مسايل اجتماعي و واقعيت هاي روزمره زندگي مخاطب توجه مي كند.

از تصورات قالبي، پيش داوري ها و قضاوت هاي زودرس در مورد مخاطب خودداري مي كند.

در طرح مباحث، از روش تحليل تبادلي و تعاملي استفاده مي كند.

به نيازهاي گروهي و خرد جمعي آنها توجه دارد.

هر گونه خروج مصلحتي از بحث را به موضع اصلي بر مي گرداند.

با روش عيني نظريات مخاطب را مورد كند و كاو و تحليل قرار مي دهد.

راه هاي جديد و ابتكاري در طرح مطالب را ابداع مي كند.

نكات مورد توافق و عدم توافق با مخاطب را بررسي و تحليل مي كند.

در حل تعارضات و تفاوت هاي بين فردي مخاطبان، به جاي سركوب، آنها را والايش و تلطيف مي كند.

سعي در جلب احساسات مخاطب از طريق همدلي و هم حسي متقابل دارد.

از محرك ها و مشوق هاي مناسب براي ايجادگيرايي و جاذبه در جلسه استفاده مي كند.



[ صفحه 196]



عالي خوب متوسط ضعيف

از واژه ها و نمادهايي استفاده مي كند كه با ساختار شناختي مخاطب ارتباط معنادار دارد.

از ابهام و ايهام به اندازه و به تناسب كشش مخاطب جهت تحريك كنجكاوي او بهره مي گيرد.

افراد را با سطوح مختلف شناختي، انگيزش و عاطفي وارد ميدان بحث و نقد مي كند.

سعي مي كند حس اعتماد و امنيت رواني ـ عاطفي در طرح موضوعات را بين خود و مخاطبان ايجاد كند.

از مهارت هاي ارتباطي در ايجاد موقعيت تسهيلي با مخاطب استفاده مي كند.

از ساز و كارهاي بازخوردسنجي براي ارزيابي تكويني مطالب خود بهره مي جويد.

به احساسات ـ نگرش ها و گرايش هاي پنهاني مخاطب توجه دارد.

اصول مديريت اقتضايي در بحث خلاق را به كار مي گيرد.

مهارت هاي ادراكي را در برخورد با مخاطب به كار مي گيرد.

قبل از طرح موضوع به طرح مسأله مي پردازد.

زبان و نياز مخاطب را بستر واژه گزيني سخنان قرار مي دهد.

به آثار پنهان و نامرئي جنبه هاي غير كلامي بحث خود اهميت مي دهد.

مهارت هاي لازم را براي ورودي موفق و جاذب و فعال به بحث را مي داند.

مي داند چگونه از تجربيات و واقعيت هاي زندگي مخاطب در طرح مباحث استفاده كند.

آزادي مخاطب در طرح سؤالات و مطالب را به رسميت مي شناسد و آن را تشويق مي كند.



[ صفحه 197]



عالي خوب متوسط ضعيف

شرايط پذيرش و گرايش دروني مخاطب به مطالب را فراهم مي سازد.

از هنر شنيدن فعال و تكريم كننده در تعامل با مخاطب برخوردار است.

به حيطه عاطفي مخاطبان توجه لازم را دارد.

به سبك هاي شخصي زندگي مخاطبان احترام قائل مي شود.

از نيازها و شرايط فرهنگي و اجتماعي مخاطبان آگاهي دارد.

در به كارگيري روش «مخاطب محور» به جاي «خودمحور» علاقمند است.

در ايجاد فضاي هم انديشي و مبادله تجربيات كوشش مي كند.

از تجربيات و موفقيت هاي عيني زندگي مخاطب به حسب مورد و به موقع استفاده مي كند.

به مخاطب براي نقد و ارزيابي مطالب فرصت كافي مي دهد.

در فراهم كردن زمينه هاي مشاركت خودانگيخته مخاطبان در بحث دريغ نمي كند.

در تشكيل گروه هاي بحث و مناظره پيش قدم است.

به رشد انگيزش و هيجان در كنار رشد شناختي و فكري مخاطب توجه دارد.

در رفتاري كردن اهداف سخنراني خود تلاش مي كند.

پس از هر جلسه در بازسنجي و بازبيني نتايج بحث خود اقدام مي نمايد.

منش خوب، حرمت نفس و ادب اجتماعي را رشد مي دهد.

اطلاعات لازم را براي گزينش مطالب مورد نياز دارد.



[ صفحه 198]



عالي خوب متوسط ضعيف

احساس ها و نگرش هاي منفي نسبت به خود و موضوع بحث را برطرف مي سازد.

سطح ادراكي شنونده را در بازسنجي مطالب مطرح شده در نظر دارد.

احساسات خوشايند و ناخوشايند مخاطب را بدون هيچگونه پرده پوشي و خودسانسوري مي پذيرد و آن را شفاف و روشن مي كند.

فضاي بحث را «گرم» و صميمي و في البداهه مي سازد.

روش هاي تخليه و تحليه و تجليه در تعامل با مخاطب را مي داند.

تنش هاي دروني و بيروني مخاطب را شناسايي و تخليه مي كند.

ضمن طرح سؤالات مختلف نيازهاي مخاطبان را در فرآيند بحث شناسايي مي كند.

از سكوت، مكث، درنگ و تأمل به شكل شايسته، به اندازه و به جا استفاده مي كند.

وقت شناس و موقعيت شناس بوده و در شكار فرصت ها مهارت هاي لازم را دارد.

ز سوء رفتارها و نگرش هاي مخاطبان رنجيده خاطر نمي شود و بدون تحليل و سبب شناسي و تعديل آنها واكنش نشان نمي دهد.

بر نكات مهم و كليدي بحث خود تأكيد مي كند.

لحن كلام را بر اساس آهنگ توجه مخاطبان تنظيم مي كند.

قبل از صحبت، هدف، محتوي، روش و سازماندهي مطالب را در نظر مي گيرد.

فرصت هايي براي كشف و رشد مهارت هاي اساسي مورد نياز مخاطبان را فراهم مي سازد.



[ صفحه 199]



عالي خوب متوسط ضعيف

فضايي فراهم مي سازد تا مخاطبان توانايي هاي شناختي و درك خود را در دروني كردن مطالب مطرح شده به كار گيرند.

ضمن توجه به اراده و انتخاب گري مخاطب، راهنمايي و جهت دهي هاي لازم را انجام مي دهد.

تسهيلات و فرصت هايي را فراهم مي آورد تا مخاطب در حد توان و بضاعت خود مباحث را جمع بندي و نتيجه گيري كند.

مي داند چگونه با مخاطبان متفاوت خود عادلانه برخورد كند.

در طرز لباس پوشيدن، نشستن و آداب اخلاقي از اصول زيبايي شناسي استفاده مي كند.

اطلاعات لازم را در مورد مسايل روز و حوادث و رويدادهاي مهمي كه در دنياي مخاطب مي گذرد دارد.

در تشكيل گروه هاي روياروي در داخل جلسات براي ايجاد تعامل بين فردي تلاش مي كند.

توجه به روش اكتشافي به جاي روش هاي القايي و تحميلي.

انسجام و يكپارچگي در طرح مباحث به جاي گسيختگي و گسستگي.

رويكرد تخصصي و علمي به طرح مباحث و ثيره ي علمي.

احترام به عقايد و نظرات مخاطب بدون پيش داوري در مورد آنها.