خصوصيات شخصيتي؛ در اين سن شخصيت كودك به سطحي از وحدت و سازمان يافتگي مي رسد كه يادآور مرحله ي پنج سالگي است. ولي در حالي كه كودك پنج ساله در اين سن نسبت به وضع خود بيشتر از محيط اطرافش توجه نشان مي دهد، از سازگاري و رضايت خاطر بيشتري برخوردار است؛ به طوري كه گاهي اوقات چنين به نظر مي رسد كه از نظر پرورشي به مرحله ي نهايي رسيده است. شخصيت وحدت يافته ي كودك ده يا يازده ساله بيشتر متوجه سازگار شدن با دنياي بزرگسالان است. كودك در اين مرحله بدون اينكه عملي را كه در حال انجام آن است قطع كند مي تواند به تعامل با ديگران بپردازد.

خصوصيات اجتماعي؛ سازمان شخصيتي و نگرشي كودك نسبت به محيط اطرافش در اين دوره معمولاً بي ثبات تر مي شود و اين بدين معني است كه كودكان در اين سن در برابر نفوذهاي فرهنگي و اجتماعي متأثرتر است.



[ صفحه 167]



او غالباً تا حد قابل ملاحظه اي از خود هوش اجتماعي نشان مي دهد كه بايد به عنوان شالوده ي اصلي ايده هاي اساسي اجتماعي شدن و نسبت به قوانين اجتماعي متحول تر گرايدن مورد نظر قرار گيرد.

گزل معتقد است در اين سن پسران و دختران كاملاً از يكديگر متفاوت مي باشند؛ اگر چه از نظر تجربيات و تعليم و تربيت در يك سطح باشند. گزل خاطر نشان مي سازد كه دختران در اين سن متعادل ترند و از بلوغ اجتماعي بيشتري برخوردار مي باشند و هم نسبت به مسايلي از قبيل ازدواج و زندگي آينده خود علاقمندي زيادتري ابراز مي نمايند.