بر هم خوردن تعادل عاطفي نوجوانان به طور موقت در اوايل اين دوره شروع مي شود. يكي از اين حالات واكنش هاي اضطرابي است. احساس ترس ناگهاني، بي قراري و



[ صفحه 159]



ناآرامي و علايم جسماني آن مثل تهوع، سردرد، سرگيجه و استفراغ در او ظاهر مي شود كاهش فراخناي توجه و حواس، اختلال در خواب، كم خوابي، غلتيدن زياد در خواب، ديدن كابوس، راه روي (نميا،1980).

افسردگي نوجوانان يكي ديگر از اختلالات موقت عاطفي است كه با نگرش منفي نسبت به خود ـ احساس غم و اندوه و درماندگي همراه است. تحقيقات اخير نشان داده كه 40% نوجوانان ـ هر چند موقتي ـ احساس غمگيني، بي ارزشي و بدبيني نسبت به آينده داشته اند و حدود 8 تا 10% ميل به خودكشي داشته اند. [1] .

افسردگي نوجوانان معمولاً دو حالت دارد؛ اول اينكه نوجوان احساس تهي بودن و پوچي مي كند؛ گويي دوران كودكي سپري شده، بي آنكه بزرگسال رشد يافته اي جاي آن را بگيرد. اين خلاء رواني، اضطراب بسياري ايجاد مي كند. اين نوع افسردگي مانند حالت عزاداري است. گويي گم شده اي كه به آن عشق مي ورزيده و بخشي از وجودش بوده است از بين رفته است. اين نوع افسردگي ناپايدار است و معمولاً حل شدني است.

نوع دوم افسردگي نوجوان به دشواري از بين مي رود؛ ريشه هاي آن در تجربه ي شكست هاي مكرر در طي زمان هاي طولاني است... اين نوع افسردگي نهايتاً به اينجا مي انجامد كه نوجوان رابطه ي پرمعنايش را با والدين، دوست يا كسي كه به شدت به او علاقه داشته است از دست مي دهد [2] .