«خلل از اين است كه خدا را به نظر محبت نمي نگرند، به نظر علم مي نگرند!» «شمس تبريزي» [1] .

«نقل است كه ابوبكر وراق فرزندي به دبيرستان فرستاد. يك روز او را ديد لرزان و رويش زرد شد گفت: «تو را چه بوده است؟» گفت: «استاد آيتي از قرآن به من آموخته است كه خداي تعالي مي فرمايد: «يوما يجعل الوالدان شيباً. يعني،» آن روز كه كودكان را پير گرداند». از بيم اين آيت چنان شدم. پس كودك بيمار شد و هم در آن وفات كرد. پدرش خاك بر سر كرد و مي گريست و مي گفت: اي ابوبكر فرزند تو چنين شد كه به يك آيت كه بشنيد جان بداد و تو چندين سال قرآن خواندي و ختم كردي و در تو اثر نمي كند».



[ صفحه 150]