ارشاد نيكو

آورده اند كه حسن [1] و حسين [2] رضي الله عنهما شخصي را ديدند در حالت طفلي [3] كه وضو كژ مي ساخت و نامشروع [4] ، خواستند كه او را به طريق احسن [5] وضو تعليم دهند. آمدند بر او كه اين مرا مي گويد كه «تو وضوي كژ مي سازي، هر دو پيش تو وضو سازيم بنگر كه از هر دو وضوي كي مشروعست.» هر دو پيش او وضو ساختند. گفت: «اي فرزندان، وضوي شما سخت [6] مشروعست و راست است و نيكوست، وضوي من مسكين كژ بوده است.» فيه ما فيه، ص 158