(ملاك هاي گزينش نيروي انساني در تبليغ)

1ـ حُسن خلق: (آل عمران 159)، اسراء 53، قلم 4)، گرم رويي، نرم خويي و گشادگي خلق.

2ـ تواضع و فروتني: (فرقان 63، حجر 88، شعرا 215، لقمان 18، انعام 54)؛ خفص جناح، نرمي و ملايمت.

3ـ چهره اي گشاده و باز: (نساء 86، لقمان 18، حشر 9)؛ خوش خلقي، خوش رويي و خوش رفتاري.

4ـ نرمي در گفتار: (طه 44)، رعايت حال مخاطب، لطافت و ظرافت گفتار.

5ـ صبر و بردباري: (فرقان 63، مزمل 10، آل عمران 120، ق 39، حجر 97)، پرهيز از تعصب و تنگ نظري و قضاوت زودرس.

6ـ عفو و گذشت: مائده 13، آل عمران 200، نور 22، تغابن 14، اعراف 199)، تغافل و اغماض.

7ـ پرهيز از خشم و خشونت: و خشم خويش فرو مي خورند و از خطاي مردم در مي گذرند (آل عمران 134)



[ صفحه 119]



8ـ پرهيز از خودستايي: فلا تزكوا انفسكم هو اعلم بمن اتقي (نجم 32) خود را پاك بي عيب جلوه ندهيد، خدا به پرهيزكاران آگاه است (نساء 49).

9ـ پاي بندي به عهد و پيمان: مائده 1، نحل 91، مؤمنون 8

10ـ پاي بندي به شورا و مشورت در كارها: (شورا 38، آل عمران 159)

11ـ پرهيز از تمسخر و عيب جويي: (حجرات 11)

12ـ ميانه روي در رفتار: واقصد في مشيك و اغضض من صوتك (لقمان 19)

13ـ حسن استماع: فبشر عباد الذين يستمعون القول فيتعون احسنه (زمر 18) و (توبه 61)

14ـ صداقت در گفتار و كردار: (احزاب 70، توبه 119، بقره 42)

15ـ پرهيز از گفتار بدون عمل: (صف 2، بقره 44).

16ـ آراستگي؛ ثبابك فطهر: (4) والرجز فاهجر؛ مدثر 5 و جامه ات را پاكيزه دار، و از پليدي دوري گزين.

17ـ سعد صدر و سهولت قول: رب اشرح لي صدري و يسرلي امري، (طه 28).

18ـ سادگي در برخورد و دوري از تكلف: و ما انا من التمكلفين؛ و نيستم از آنان كه به دروغ چيزي بر خودي مي بندند.

19ـ بدي را با نيكي پاسخ دادن: و يدرون بالحسنه السيئه: و در مقابل بدي هاي مردم نيكي مي كنند (رعد22) (مؤمنون 96 و فصلت 34).

20ـ روش يادآوري و راهنمايي: فذكر انما انت مذكر لست عليهم بمصيطر؛ پس يادآور كه تو تنها يادآورنده هستي و بر آنها تسلطي نداري (غاشيه 22)

21ـ بشارت و انذار: (بقره 119، اسراء 105، انعام 48، سبا 8، فتح 8)

آنچه كه در باب نقش «چه كسي» در فرآيند تبليغ ياد شده ناظر بر خصوصيات شخصيتي تبليغ كننده (گوينده، فرستنده، پيام رسان، مربي، معلم و...) مي باشد.

بر اساس يافته هاي پژوهشي در قلمرو روان شناسي اجتماعي، نقش گوينده از نظر شأن و منزلت و خلق و خوي رفتاري و كيفيت گفتار و كردار او بسيار مهم است و چنانچه شخصيت مبلغ از نظر خصوصياتي كه ذكر گرديد شرايط واجد را نداشته باشد كيفيت تأثيرگذاري پيام هاي تربيتي او كاهش مي يابد و حتي ممكن است كه نتيجه ي معكوسي را در بر داشته باشد.



[ صفحه 120]