4. بعد از تمام شدن قرائت جهت تعظيم در پيشگاه خدا، رو به قبله، تا مقابل زانوها خم شده به حدّي كه كف دستها به زانوها برسد. اين كار را «رُكُوع» مي گويند.

در حال ركوع مي گوييم: سُبْحانَ اللَّهِ، سُبْحانَ اللَّهِ، سُبْحانَ اللَّهِ يا مي گوييم: سُبْحانَ رَبِّيَ الْعَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ [1] و اگر هر دو را بگوييم بهتر است.

بايد توجه داشت كه در حال گفتنِ ذكرِ رُكُوع بدن آرام و بي حركت است وگرنه نماز، باطل مي شود. [2] .