قبله
قبله همان كعبه، يعني خانه خداست كه در شهر مكّه و در داخل مسجدالحرام قرار دارد.
قبله جهت و سمت و مقصد حركت ما را به سوي خداوند مشخّص مي كند.
قبله، سبب اتّحاد همه ي مسلمانان است.
قبله، نظم و هماهنگي به وجود مي آورد.
قبله، توجّه ما را به خانه خدا جلب مي كند.
قبله، يادآور خاطره حضرت ابراهيم و اسماعيل عليهم السلام است؛ چون كعبه به دست آنها بازسازي شد.
در اسلام بسياري از كارها بايد رو به قبله انجام
[ صفحه 39]
شود؛ همچون: نماز خواندن، سر بريدن حيوانات، به خاك سپردن بدن مرده ها، پس چه خوب است كه خوردن، خوابيدن، دعا، راز و نياز و مطالعه كردن هم رو به قبله باشد.
رو به قبله بودن به اين صورت است كه شخص نمازگزار صورت و سينه اش به سمت كعبه (خانه خدا) باشد. بنابراين براي اقامه نماز بايد كوشش كرد تا يقين كنيم كه قبله كدام طرف است. [1] .
حال اگر نمازگزار بعد از نماز متوجه شد كه نماز او رو به قبله نبوده و هنوز وقت نماز نگذشته، بايد دوباره نماز بخواند. [2] .
پاورقي
[1] رساله توضيح المسائل، مسأله 782.
[2] محمدحسين فلاح زاده، آموزش فقه، ص 138.