عدم تاثير استقبال يا بي اعتنايي
اين هم نشان ديگري از اخلاص است. اين نباشد كه چون كارتان مورد ستايش و استقبال قرار مي گيرد، تشويق به انجام آن شويد، و اين نباشد كه چون كارتان با بي اعتنايي و بي مهري مردم روبرو شود سست شويد. اگر كار براي خداست نبايد تشويق و استقبال يا بي اعتنايي و عدم قبول مردم در انسان مخلص مؤثر واقع شود. اگر كار براي خداست نبايد تشويق و استقبال يا بي اعتنايي و
[ صفحه 61]
عدم قبول مردم در انسان مخلص مؤثر واقع شود.
اميرالمؤمنين عليه السلام در اين زمينه، ضابطه و ملاك جالبي به دست ما داده است. مي فرمايد:
«للمرائي ثلاث علامات: يكسل اذا كان وحده ينشط اذا كان في الناس و يزيد في العمل اذا كان اثني و ينقص اذا ذم» [1] .
رياكار، سه علامت دارد: اول آنكه وقتي تنهاست، با كسالت و بي حالي عمل مي كند. دوم آنكه در حضور مردم، نشاط مي ورزد. سوم آنكه اگر تعريفش كنند، مي افزايد و اگر ملامتش كنند، مي كاهد.
پاورقي
[1] محجة البيضاء، ج 6، ص 144.