زمين داشت قل مي زد، مثل يك ديگ كه آبش جوش اومده باشه. مثل آبله هايي كه كف پاش بسته بود. ولي وسط اون آفتاب، توي اون لباس خاكي بسيجي، باز هم از دعاهاي بعد از نمازش دست برنمي داشت.

هرچي مي خواست راحت و خودموني از خدا مي خواست. همه رو دعا مي كرد. مي گفت اين سنت پيامبره، مستحبه. پيامبر هميشه بعد از نماز دعا مي كرده. [1] .



[ صفحه 125]