خواهي نشوي رسوا، هم رنگ جماعت نباش! غلغله بود. توي مسجد جاي سوزن انداختن هم نبود. قاري دعوت كرده بودند. وسط قرائت يك دفعه حسين و چند نفر ديگه سجده رفتند.

با خودم گفتم: اين ها چرا اين طور مي كنن. همه نشسته اند خوب نيست... توي همين فكرها بودم كه مجري اومد پشت ميكروفن: «آيه ي آخر سوره نجم كه الان قرائت شد، سجده واجب دارد و پس از خواندن يا شنيدن آن بايد سجده كنيم.»

ظاهراً حواس اون ها جمع تر بود. [1] .



[ صفحه 114]