از سجده ي اول كه بلند شدم، مهر به پيشوني ام چسبيده بود. علاقه ي مهر بعضي وقت ها به من زياد مي شه، مخصوصاً وقتي كه پيشاني من خيسه. مهر رو جدا كردم و گذاشتم سر جاش. بعد، براي سجده دوم سرم رو گذاشتم رويش. اين طوري سجده ي دومم هم صحيح بود. [1] .



[ صفحه 110]