تركش خورده بود روي پاش. 4 تا انگشتش كامل رفته بود. فقط شست پاش مونده بود. مي گفت اين يكي رو نزده اند؛ گذاشتند كه موقع سجده بگذارمش روي زمين!

سجده كه مي رفت خنده دار بود. سه تا انگشت رو مي گذاشت روي زمين؛ يكي از پاي قلم شده اش، دو تا از پاي سالمش. بهش گفتم: مگه نبايد فقط شست پامون روي زمين باشه؟ گفت: شست پات رو بگذار. بقيه رو گذاشتي گذاشتي، نگذاشتي نگذاشتي. [1] .



[ صفحه 103]