راننده دستش رو گذاشته بود روي بوق و دست بردار هم نبود. هنوز هفت هشت نفري مونده بودن كه نمازشون تموم نشده بود.

تقصير ما هم نبود. چهار تا دستشويي بود و پنج شش تا اتوبوس. پام رو گذاشتم روي گاز و با آخرين سرعت ممكن نماز رو خوندم. ركعت آخر بعد از ركوع كه بلند شدم، چون حواسم نبود كامل نايستادم. توي اتوبوس كلي فكرم مشغول بود؛ نمي دونستم نمازم درسته يا نه؟ آخرش يادم اومد. قيام (ايستادن كامل) بعد از ركوع، واجبه. ولي چون از واجبات ركني نيست [1] ، فقط اگه عمداً ترك بشه نماز باطل مي شه. يه نفس راحت كشيدم. [2] .



[ صفحه 78]