پاك گيج شده بودم. خواب مي ديدم ساعت داره زنگ مي زنه. كلي اعصابم خورد شده بود. بيدار شدم. زنگ ساعت، خونه رو گذاشته بود روي سرش. كوبيدم روش و ادامه ي خواب.

دوباره كه بلند شدم، هوا روشن بود. خواب مونده بودم. نمي دونستم چند دقيقه به طلوع آفتاب مونده، ولي گمان داشتم اگر بخوام وضو بگيرم نمازم قضا مي شه. [1] .

سريع تيمم كردم و به نيت مافي الذمه [2] نمازم رو بستم. سوره و مستحبات رو كه حذف كردم هيچ، تازه توي ركوع و سجود هم يك بار سبحان الله مي گفتم.

بالاخره تموم شد. نمازم درست بود، ولي اين رسمش نيست. [3] .



[ صفحه 54]