«مسافرين گرامي پرواز شماره ي 395 به مقصد جده، هرچه سريع تر به هواپيما سوار شوند. هواپيما آمده حركت مي باشد.» براي آخرين بار هم اعلام كرد، اما مگه مي تونست سوار بشه؟ ساعت حركت هواپيما با اذان ظهر مطابق شده بود. عمره مهم تر بود يا نماز اول وقت؟!

بالاخره تصميم گرفت. بي خيال بليط و تمام زحمت هايي كه كشيده بود شد. رفت نمازخونه و نمازش رو خوند. بعد از نماز، به سالن فرودگاه اومد تا به شهرش برگرده. بلندگو اعلام كرد: «با عرض پوزش از تأخير در پرواز شماره 395، نقص فني پيش آمده برطرف شده است. مسافرين هرچه سريع تر به هواپيما سوار شوند.»

لبخندزنان خدا رو شكر كرد و سوار هواپيما شد. چند سال بعد توي محراب عبادتش، شهيدش كردن. دومين شهيد محراب رو مي گم؛ شهيد آيت الله دستغيب (رحمة الله عليه).



[ صفحه 52]