خجالت مي كشيدم رك و پوست كنده با خانمم حرف بزنم. هنوز اوايل عقدمون بود؛ مي ترسيدم اگه چيزي بگم، كدورتي پيش بياد و بگو مگو بشه. ولي به هر حال اين قدم اول بود. نبايد كج برمي داشتم. روز خريد كه شد، بهش گفتم: تو كه دلت نمي خواد 24 ساعته برام گناه بنويسند؟!

گفت: معلومه كه نه!

گفتم: تو كه دوست نداري نمازهاي من قبول نشه و باطل بشه!

گفت: خب معلومه، ولي چه ربطي به اين جا داره؟

گفتم: خيلي ربط داره. انگشتر طلا هم براي مرد حرامه هم نمازش با اون باطله.

خيال نمي كردم به اين راحتي قبول كنه. كدورتي كه پيش نيومد هيچ، خيلي هم خوب شد. [1] .



[ صفحه 39]