«عزيزم! اين جا كه مغازه بقالي نيست، اين قدر چونه مي زني! كاري نداره، يواش يواش نمازهايي رو كه خوندي و لباس يا بدنت پاك نبوده دوباره بخون. تازه اون هايي كه نمي دوني پاك بوده يا اون هايي كه بعد از نماز فهميدي لازم نيست دوباره بخوني.»

راست مي گفت، تقصير خودم بود. دست اون نبود كه كم و زيادش كنه. اگه كله شقي نكرده بودم و بي اعتنا نبودم كه اين طوري نمي شد. به خودمون مي گفتيم: بابا بي خيال! خدا همين طوري هم قبول مي كنه، دلت پاك باشه. [1] .



[ صفحه 25]